-
1 утар
сущ.1) уса́дьба, име́ниеалпавыт утары — поме́щичье име́ние
2) редко ху́торкрестьяннар утар булып урнашканнар — крестья́не расположи́лись хутора́ми
3) заго́нҗәен сарыкларны утарда асрау — держа́ть ове́ц ле́том в заго́не
атларны утарга ябу — запере́ть лошаде́й в заго́н
См. также в других словарях:
приказчик — иск. 1. Кибет хуҗасына ялланып товар сатучы хезмәткәр 2. Алпавыт утары белән идарә итүче хезмәткәр … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге